De seksscènes sloegen dood als een slecht glas bier. En dat waren er nogal wat.
Zo'n beetje de eerste oneliner van de avond en de sfeer was gezet. We vonden het boek van Peek niet zo'n succes.
Pogingen om het boek achterstevoren te gaan lezen of te beschouwen als een verzameling losse verhaaltjes, hielpen niet de waardering omhoog te krijgen.
De vorm overheerst, en niet het verhaal. Er zitten veel gaten in het verhaal, en de omgekeerd chronologische volgorde maakt dat nog rottiger. We blijven zitten met een heleboel onbeantwoorde vragen. En waar dit concept in bijvoorbeeld de film Memento goed werkt, wekt het hier wrevel. Wat is hier de meerwaarde van het andersom vertellen?
Geen hoogtepunt, constateerden we, in stijl.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten