Wij zijn een leesclub van oud-medewerkers van Boekhandel Kooyker in Leiden, en bespreken sinds 2003 in wisselende samenstelling nieuwe en oudere boeken.

woensdag 13 januari 2010

Januari 2010: De Toren

Ondanks het feit dat niemand erin geslaagd was De Toren helemaal uit te krijgen, waren we het er over eens dat dit boek het in zich heeft om een klassieker te worden.
De sfeer van het boek sleept je mee, en grijpt je naarmate je in het boek vordert, steeds meer naar de keel.

Hoe ver waren we dan gekomen? Nou, Dindy en Machteld hadden het niet gekocht of (nog) niet kunnen lenen in de bibliotheek, Rutger kwam tot 606, Marieke tot 700, Dineke tot 633, Marianne tot 442 en Sander tot 221. Het was dan ook geen boek dat je gemakkelijk even doorleest. De meesten van ons hadden de tijd nodig om dit te gaan lezen, even 10 minuten in de trein ging niet.
Zeker de dagboekpassages van Meno vergen zorgvuldig lezen, en dat was niet altijd even gemakkelijk. Meerdere lezers hadden die passages maar een beetje gescand, in de hoop dan toch niet te veel te missen. Want bij de les blijven was heel belangrijk.

Als je even niet goed oplette, moest je sommige passages drie keer herlezen en dan nog had je soms het idee dat je iets gemist had. Zeker naar het einde toe, als er hele passages halverwege een zin beginnen. Of als er in vage bewoordingen wordt vooruitgewezen naar een gebeurtenis die nog moest komen.

Het boek is erg beschrijvend, er zit maar weinig plotontwikkeling in. Sander verzuchtte dat hij op het punt waar hij nu was, nog steeds op het plot zat te wachten. De kracht zit juist in de beschrijvingen, zoals bijvoorbeeld de taxatie van de viool en de bijbehorende strijkstok of de veranderingen in de houding van Christian naarmate hij langer in het leger zit.

Het boek nodigde ook erg uit tot bespiegelingen over de DDR: wat wisten we er nog van, wie waren er wel eens geweest, hoe zou het leven van Angela Merkel er toen uitgezien hebben en wat had zij goed gedaan om na die Wende zo op te kunnen klimmen?

Rutger meldde nog dat het boek goed verkocht had in de winkel. Het was een geschikt cadeau en bovendien werd het getipt in december en goed besproken in de kranten. De vraag is wel bij hoe veel mensen hij gelezen in de kast zal belanden. En toch is dat zonde, want het is een indrukwekkend boek dat zomaar tot een echte klassieker kan uitgroeien.

Geen opmerkingen: