Wij zijn een leesclub van oud-medewerkers van Boekhandel Kooyker in Leiden, en bespreken sinds 2003 in wisselende samenstelling nieuwe en oudere boeken.

zondag 28 juni 2015

Juni 2015: Om niet te verdwalen

De bedoeling was dus om niet te verdwalen. Niet in het heden, niet in het verleden, niet in de pagina's en niet in het geheugen.

Maar we verdwaalden wel, allemaal. Het grappige was alleen dat de een dat erger vond dan de ander.

De e-reader gebruikers liepen tegen een zeer onverwacht einde aan: niet wetende dat het boek bijna afgelopen was, waren er ineens geen pagina's meer maar nog wel zo veel vragen. Daar kun je je met een papieren exemplaar toch beter op voorbereiden.

Dat verdwalen, toch, was dat nou briljant of hinderlijk? Je krijgt zeer de neiging om het boek te herlezen in de hoop dan wel de antwoorden op je vragen te krijgen. Maar of je die krijgt valt te betwijfelen. Het heeft ook wel iets, zelf informatie aanvullen geeft nu eenmaal wel een extra laag aan een boek. Maar ontbreekt hier niet te veel informatie? Raken we niet volslagen de weg kwijt, en schiet het spelen met de vorm daarom zijn doel voorbij? Of is het een briljant spel?

De hoofdpersoon lijkt er de voorkeur aan te geven toch te verdwalen en neemt jou als lezer mee. Dus hoe je ook zoekt, en je vast probeert te houden aan aanwijzingen of het briefje in je zak, je eindigt met meer vragen dan antwoorden.

Maakt dat het boek slecht? Nee. Enorm goed dan? Nee, ook niet. Maar wel goed genoeg.