Wij zijn een leesclub van oud-medewerkers van Boekhandel Kooyker in Leiden, en bespreken sinds 2003 in wisselende samenstelling nieuwe en oudere boeken.

dinsdag 29 april 2014

April 2014: F

De mailtjes voorafgaand aan deze bespreking waren niet erg hoopgevend: vrijwel iedereen bekende het boek nog niet uit te hebben. En zo dik was het nu ook weer niet… 

Degenen die ander werk van Kehlmann gelezen hadden, waren extra enthousiast aan het boek begonnen - zeker het boek Roem had een goede herinnering nagelaten.

Maar met dit boek wilde het niet erg. We trokken tijdens de bespreking de conclusie dat het boek bedrieglijk eenvoudig is. Maar juist omdat je dat meteen ziet, dat het bedrieglijk is, weet je dat je aan het werk moet. Je hersenen gaan in overdrive en je zoekt overal verbanden. En als je daar geen zin in hebt, leg je het boek weg. En dan is het moeilijk om het weer op te pakken, juist ook omdat het dan ook weer tijd kost om er in te komen. 

Het is ook soms wat stroperig, en je vergeet bij welk personage je bent.

Noor was er als enige in geslaagd om wat langer aaneen te lezen, en omdat je dan minder de draad kwijtraakt, had zij ook het meest positieve oordeel. Dineke was de enige die het uit had, maar de inhoud was aardig weggezakt- ook wel vrij tekenend. 


Het werd een wat magere bespreking, die op de een of andere manier in ieder geval mijn ervaring met het boek weerspiegelde: het kost moeite om tot de kern te geraken, en die namen we eigenlijk niet.

woensdag 2 april 2014

Maart 2014: De gestolen kinderen



Een zeer interessante periode uit de Europese geschiedenis, waar we eigenlijk niet zo veel van weten. Ook een interessant gegeven- de kinderontvoeringen in Spanje. Een eerdere roman (Armelia), waar we goede herinneringen aan hadden. Dat bood perspectief voor de bespreking van De gestolen kinderen. 

Maar ja. 

Niemand slaagde er in om echt door te dringen tot dit boek. Er waren ergernissen over de schrijfstijl, de oppervlakkige personages, de traagheid, de overdosis uitleg: 

Ik voelde de emotie helemaal niet en waarom vertelt hij niet gewoon wat er speelt? Ik ging me er echt aan ergeren.” 

Wat ik erg mis is meer feiten en achtergrond over deze krankzinnige maatregelen en de kinderen die het getroffen heeft.”

Kom op man, pak jezelf beet en begin de zoektocht.” 

Helemaal geen positieve noten dan? Nou ja, vooruit: 

”Ik vond het einde daarentegen wel weer erg mooi, dat hij bij zijn
eigen graf zat. Was even bang dat het goed ging aflopen, maar was blij

dat dat niet het geval was.”