Vonden we er een beter dan de ander? Ja, uiteindelijk wel. Boogers won, en lange tijd werd er doorgepraat over de vraag waarom hij geen groter publiek trekt. Wij vinden het prachtig, en ook De tijger en de kolibrie had in het verleden de harten al geraakt. Je wilt al zijn werk wel lezen, ook al zul je daarin steeds de bekende thema's (Estee, vechtsport bijvoorbeeld) weer terugvinden. Is het voor de gemiddelde lezer dan toch te literair? Te geconstrueerd? Stoot het thema van de vechtsport af? Wij weten het niet. We nemen ons voor om het boek zelf dan maar te promoten.Waarom is Terrin dan minder? Die heeft nog wel een prijs gewonnen. We zijn het er over eens dat het boek zonder de prijs nauwelijks zou zijn opgevallen. Het is mooi geschreven, mooie taal, maar het kost moeite in het verhaal te komen en door te lezen. Het is erg geconstrueerd, het leest als een schema dat langzaam wordt ingevuld, terwijl dat bij Boogers toch iets organischer gebeurt. Hoewel het zich daar misschien wel weer iets te langzaam ontvouwt.
Voor wat betreft de AKO-prijs had onze voorkeur toch bij Stephan Enter gelegen.
De omslagen vinden we allebei mooi, maar daarin wint Terrin absoluut. Hij is een zichtplaats in de kast waard.
